1. |
Völuspá
00:38
|
|
||
|
Hljóðs bið ek allar
helgar kindir,
meiri ok minni
mögu Heimdallar;
viltu at ek, Valföðr,
vel fyr telja
forn spjöll fira,
þau er fremst um man
|
||||
2. |
Sonr Loka
07:51
|
|
||
|
Sól tér sortna,
sígr fold í mar,
hverfa af himni
heiðar stjörnur.
Geisar eimi
ok aldrnara,
leikr hár hiti
við himin sjálfan.
Surtr ferr sunnan
með sviga lævi,
skelfr Yggdrasils
askr standandi,
ormr knýr unnir,
Naglfar losnar.
grjótbjörg gnata,
en himinn klofnar.
Geyr nú Garmr mjök
fyr Gnipahelli
festr mun slitna
en freki renna.
Fyllisk fjörvi
feigra manna,
rýðr ragna sjöt
rauðum dreyra;
svört verða sólskin
um sumur eftir,
veðr öll válynd…
Sól tér sortna,
sígr fold í mar,
hverfa af himni
heiðar stjörnur.
Geisar eimi
ok aldrnara,
leikr hár hiti
við himin sjálfan.
Geyr nú Garmr mjök
fyr Gnipahelli
festr mun slitna
en freki renna.
Á fellr austan
um eitrdala
söxum ok sverðum,
Slíðr heitir sú.
…at vetr sá kemr, er kallaðr er fimbulvetr.
Þá drífr snær ór öllum áttum.
Frost eru þá mikil ok vindar hvassir. Ekki nýtr sólar.
Þeir vetr fara þrír saman ok ekki sumar milli,
en áðr ganga svá aðrir þrír vetr, at þá er um alla veröld orrostur miklar.
Þá skelfr askr Yggdrasils, ok engi hlutr er þá óttalauss á himni eða jörðu.
Þá er ok lauss orðinn hundrinn Garmr, er bundinn er fyrir Gnipahelli.
Úlfrinn gleypir Óðin. Verðr þat hans bani.
Því næst slyngr Surtr eldi yfir jörðina ok brennir allan heim.
|
||||
3. |
Hræsvelgr
01:27
|
|
||
|
Hræsvelgr heitir,
er sitr á himins enda,
jötunn í arnar ham;
af hans vængjum
kveða vind koma
alla menn yfir.
|
||||
4. |
Vind
04:59
|
|
||
|
"Hvaðan kemr vindr? Hann er sterkr, svá at hann hrærir stór höf, ok hann æsir eld. En svá sterkr sem hann er, þá má eigi sjá hann, því er hann undarliga skapaðr"
"Þat kann ek vel segja þér. Á norðanverðum himins enda sitr jötunn sá, er Hræsvelgr heitir. Hann hefir arnarham, en er hann beinir flug, þá standa vindar undan vængjum hans"
Hér segir svá:
"Hræsvelgr heitir,
er sitr á himins enda,
jötunn í arnar ham;
af hans vængjum
kveða vind koma
alla menn yfir"
|
||||
5. |
Darraðarljóð
05:48
|
|
||
|
Vítt es orpit
fyr valfalli
rifs reiðiský.
Rignir blóði.
Nú es fyr geirum
grár upp kominn
vefr, verþjóðar
sás vinur fylla
rauðum vefti
Randvés bana.
Sjá es orpinn vefr
ýta þörmum
ok harðkléaðr
höfðum manna.
Eru dreyrrekin
dörr at sköftum
járnvarðr yllir,
en örum hrælaðr.
Skulum slá sverðum
sigrvef þenna.
Gengr Hildr vefa
ok Hjörþrimul,
Sanngríðr, Svipul
sverðum tognum.
Skaft mun gnesta
skjöldr mun bresta,
mun hjalmgagarr
í hlíf koma.
Vindum, vindum
vef Darraðar,
þanns ungr konungr
átti fyrri.
Fram skulum ganga
ok í folk vaða,
þars vinir órir
vápnum skipta.
Vindum, vindum
vef Darraðar
ok siklingi
síðan fylgjum.
Þar séa bragna
blóðgar randir
Gunnr ok Göndul,
þærs grami fylgðu.
Vindum, vindum
vef Darraðar,
þars vé vaða
vígra manna.
Látum eigi
líf hans farask.
Eigu valkyrjur
vals of kosti.
Þeir munu lýðir
löndum ráða,
es útskaga
áðr of byggðu.
Kveðk ríkjum gram
ráðinn dauða.
Nú es fyr oddum
jarlmaðr hniginn.
Ok munu Írar
angr of bíða,
þats aldri mun
ýtum fyrnask.
Nú es vefr ofinn,
en völlr roðinn.
Munu of lönd fara
læspjöll gota.
Nú es ógurligt
umb at lítask,
es deyrug ský
dregr með himni.
Mun loft litat
lýða blóði
es sóknvarðir
syngva kunnu.
Vel kváðum vér
of konung ungan
sighljóða fjölð.
Syngum heilar.
En hinn nemi,
es heyrir á,
geirfljóða hljóð
ok gumum segi.
Ríðum hestum
hart út berum
brugðnum sverðum
á braut heðan.
|
||||
6. |
Dauði Óðins
05:32
|
|
||
7. |
Baldrs draumar
04:14
|
|
||
|
Hvat er manna þat
mér ókunnra,
er mér hefir aukit
erfitt sinni?
Var ek snivin snævi
ok slegin regni
ok drifin döggu,
dauð var ek lengi.
Hér stendr Baldri
of brugginn mjöðr,
skírar veigar,
liggr skjöldr yfir,
en ásmegir
í ofvæni;
Höðr berr hávan
hróðrbaðm þinig,
hann mun Baldri
at bana verða
ok Óðins son
aldri ræna;
Svá komir manna
meir aftr á vit,
er lauss Loki
líðr ór böndum
ok ragna rök
rjúfendr koma.
|
||||
8. |
|
|||
|
Endeløst du kriget på steppene
Nådeløst du herjet i fjellene
Du tok dine seire med storm
Knuste fienden ved din hand
Åh, Attila!
Gjør meg til din tjener
Åh, Attila
Ta meg til din hær
Du levde i mørket
Du vandret i sorg
Du plyndret med stal til hest
En stolt og stridig konge
Som erobret hver en borg
For så å heise fanen til fest
Attila, hunnernes konge
Krigenes herre, vår far
Du hentet din styrke fra mørke
Og på tokt med deg jeg nå drar
|
||||
9. |
Mánagarmr
08:23
|
|
||
Карачун recommends:
Хорошая демка от давно почившей блэк-метал группы Де Вольеро.
go to album
Первый альбом банды Синдром Дауна. Thrash Metal.
go to album
Альбом "Гнилокровие" группы Синдром Дауна. Old school death metal.
go to albumIf you like Карачун, you may also like:
featured on Bandcamp Radio Mar 17, 2023
go to album
The metal’s band revelatory new record crosses genres and styles, effortlessly combining seemingly incompatible subgenres.
go to album
Wretched Blessing
by Wretched Blessing
featured on Bandcamp Radio Apr 26, 2024
go to album
